چه نار

چه نار و چه یار

چه هیزم،چه خار
نیارزد دمی
کنار چنار

کنار چنار

کنار چنار
ببوسید یار
واگر نیست یار
چه دار و چه نار

چنارشاخ

چنار،درشاخ مهرت پای بندم
توگویی چون کلاغ پردرکمندم

چوبژکتیو

چه . . . نار . . . ون . . . سه درخت

غمزه

چنار من که به جنگل نرفت و سرننوشت

به غمزه مسئله آموز صد بلاگر* شد
(blogger) *

کلاغ

چنار دلتنگی ها شو تو گوش کلاغ گفت . . .
قارقار کلاغ شهر رو پر کرد

چنارت دوست میدارم

چنارت دوست میدارم ، که گر روزی تبر افتد

تو صبر از من توانی کرد و من دور از تو نتوانم

بیچنار

چنار: ریشه داری یک فرهنگ ، شاخه شاخه های یک کشور ، برگ برگ هویت انسان . بدون آزادی میتوان ماند ، بدون چنار اما . . . مشکل ، چون این یکی را خوشبختانه هنوز تجربه نکرده ایم